AL BENİ KELKİT

AL BENİ KELKİT

Al, al beni de…

Al da topraklarına göm.

Bir umut olup doğayım yeniden,

Akayım,

Can damarlarında kan yerine.

Sokaklarına göm beni,

Yeni bir pencerede,

Yeni bir aşk olup,

Konayım gönüllere…

Annelerin yüreğine,

Bir asker mektubunun,

Ulu orta bir yerine,

Sıkıştır beni,

Akşam vakti Kıran’dan esen,

Bitmez tükenmez yeline…

Caddeler dolusu kahvehanelerde,

Dedikodulara kat beni…

Varsın dökülsün varım – yokum…

Dokunulan her sıcak bardakla,

Yeniden varayım tadına…

Kırık dökük evlerde,

Yarınsız hayallere kat beni…

Varsın bölünsün uykum…

Gece misafiri her rüyada,

Yeniden koşayım sana…

Derelerine, çaylara kat beni,

Olacaksa suyundan olsun,

Nasılsa gelecek bir gün sonum…

Al, al beni de Kelkit…

Birde sevda getirdim bu sefer yanımda…

Sıkıştır bizi de,

Bin yıllık yalnızlığına…

Al, al beni Kelkit…

Al adam et,

Sahiplen sevdamı…

Yada kov beni,

Kıranda,

Rüzgarlı bir hasret akşamında,

Öldür beni…
***
Yazarı Bilinmiyor