YUNUS’UN PINARINDAN
Sevgilerin kaynağı, Yunus Emre Türkmeni.
Kaç asır geçti, hâlâ yeni duruyor yeni,
Kendisi koca gemi, sevgi onun dümeni,
Sevgi sunup dolandı, gönüller diyarından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından...
Deryaları yüklemiş, kâinatta bir için,
Sorulur mu, Yunus’a acaba niye niçin,
Hakk bağrına kor salmış, yanıyor için için.
Nasip demiş soyunmuş vazgeçmiş tüm varından
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından...
“Bana seni gerek der” düşüncesi Haktır Hakk,
Bilir ki, Hakk kâinatta; hâkim olan tek mutlak.
Yaradan’dan kuluna, sevgi taşıyan ulak,
Heybesi omuzun da, ağlardı imam narından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından...
Evliya düşde görür, derviş dağı aşıyor,
Yetişmeye imkân yok, zamanla yarışıyor,
Vatanın her bir yanında, Yunus E...yaşıyor.
Susadı içti belki, Porsuk’un sularından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından...
Cümle âlem birdir bize, Muhammed ümmetiyiz
Şark’tan kopan fırtına, Garba inen atiyiz,
Yunus’ta söyleyen dil, Rabbin muhabbetiyiz,
Bizi kurtarır ancak, her girdabın darından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından...
Yunus dersini almış, Yücedeki Âlimden,
O,Âlime kul gerek, fakat aklıselimden,
Bir Elif öğrenenler, münezzehtir ilimden,
Yunus sözü duyunca, yer sarsılır arından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından...
“Ben bir kitap okudum; kalem O’nu yazmadı,
“İlim kendin bilmektir.”Bu düsturu bozmadı...
Bir ömür böyle geçti, hepsi sevdi hiç kızmadı,
Gel nasiplen kardeşim, Yunus E. BALINDAN,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından...
Şahmettin KAYA
