***
Ben doğarken bekliyormuş ayrılık yükü
Bilmem nasıl anlatsam bu çok acı bir öykü
Daha emeklerken çöktü başıma belim büküldü
Koptu bir fırtına şimdiden iflahım söküldü.
***
Kabus dolu rüyalarımda anne ben çok korktum
Baba hep seni aradım durdum sen yine yoktun
Ben daha çok küçüğüm tutunacak dalım yoktur
Yalvarırım Allah'ım annemi babamı barıştır.
***
Anne umutsuzluk sardı her yanımı acıtıyor canımı
Fırtına olup estin üşüttün anne dondurdun kanımı
Senin için o daha çocuk yaşta diyorlar doğrumu anne
Çocuğunu bilmeyecek kadar çocuk musun he anne çocuk musun
***
Ne kadar çok sevsen susturamazsın baba sen beni
Çocuklar hep ağlar annesiz durmaz öyle değimli
Kanıma dokunuyor diyorlar baban şiddete meyilli
Hayır, kabul etmiyorum babam olgun ve çok sevimli
***
Anne ben yuva sıcaklığı görmedim donuyor üşüyorum
Baba ben çok küçüğüm ayakta duramayıp düşüyorum
Annem babam beni paylaşamaz her gün sövüşüp
İkisi de birbirine güvenmez benim için dövüşür
***
Severek kaçmışsınız ben dünyaya gelmişim değil mi?
Beni sever dermişsiniz bir bebeğimiz oldu çok sevimli
Güzel bir hayatı yaşamasını bilmeyen sizler deli mi?
Yine götürün beni dedeme gelince sorarsınız neneme
***
Baba bilesin ki Annem benim dünyadaki iki gözüm
Anne sen bilmez misin babam benim yaşama özüm
Allah'ım bu bir kader midir yok mudur bir çözüm
Eyer bu benim kaderimse kalmadı söyleyecek söz...
YAZAR ALİ AYDIN ÇAMBAŞI
