UNUTMAK !

UNUTMAK !


Karanlıkta ışık uçurdum,


Mah yüzünü göreyim diye


Yüreğimi sana göçürdüm,


Senden ayrı kalmasın diye.


Gözlerinden gözlerim yaş içti


Nehir olup taşmasın diye,


Bu ben, beni benden geçirdi


Hasretliğini unutsun diye.


Sitemin bir adı işin gereği,


Anlayan cevabını versin diye


Yaşanılan her özlemin bedeli


Duyarsız azap çeksin diye.


Yazmakla bitmez bu acı


Unutmak ihanettir bilsin diye


İçime yer eden tarifsiz sancı


Vefasız kimmiş öğrensin diye.


Ş.Ky.