KELKİT’E HASRET
Gönül seni göndereyim Kelkit’e
Harmanlarda biraz gez de gel gönül
Geç olursa söyle dursun vakite
Kederi neşeyi sez de gel gönül
Uğrayıp bir dolaş bükü gıranı
Sor soruştur akrabayı yaranı
Tek tek dolaş hatırımı soranı
Unutma deftere yaz da gel gönül
Tarlalarda yemlik kahmut olmuş mu
Gençler bahçe bostan elma yolmuş mu
Kuşburnunun çiçekleri solmuş mu
Kokocu kel gürden süz de gel gönül
Pazara uğrada çökelik ara
Sakın peşküdana verme ha para
Gatıklı çorba yap bir işe yara
Gurudu kesrende ez de gel gönül
Mahallede yakmışlar mı fırını
Duruyor mu ortahargın kurunu
Ayıklarla sarhoşların sırrını
Göze başlarında çöz de gel gönül
Kış uzun sürmiye Allah verede
Çimi basıp baluh tutsan derede
Araştır bak derin yeri nerede
Benim yerime de yüzde gel gönül
Ne galahargı koy ne de gölçayır
Ne Çatahlar Cedah ne Karaçayır
Ne Eyrek ne Gıran ne tepe bayır
Gezip dolaşmaktan bez de gel gönül
Yeni yolda eski gibi dar mıdır
Büyüğün önünden geçmek ar mıdır
Tikenli de komda kömür var mıdır
Bir iki kazmayla kaz da gel gönül
Akşam kartol gavurt bolca biberli
Üstüne bir gahve orta şekerli
Başına kırlent al şakağın terli
Geçimin üstünde sız da gel gönül
Bir tulum peynir al her yanı gıllı
Gugul ört başına yanı fırfıllı
Gençler yine oynuyorsa cıngıllı
Cıvızla oyunu boz da gel gönül
Bir gıylı siron bağlat bilene
Sirpoş sirpoş dağıt gelip gidene
Helva çekip saçı gibi edene
Söyle nazar değer kız da gel gönül
Mutlaka fırına bir kuzu gönder
Üstüne yoğurt sür yanını dönder
Gulağın çınlarsa bir selam gönder
Bahar yaz eğlen de güz de gel gönül
Yazar Yunus Aydın
Tags:
Kelkit Tum Siirleri